dinsdag 28 augustus 2007

Zomerse minestrone

Deze zomer in Italie leek op een dag opeens of het minestrone-dag was. Iedereen die ik maar tegenkwam bleek minestrone 's middags te hebben gegeten, of plannen te hebben om het 's avonds te maken. Mijn moedere begon ook over minestrone te praten, terwijl met 44 graad buiten en bosbranden in de omliggende heuvels, warm eten een beetje het laatste was wat in me opkwam. Rauwkost en watermeloen, eerder.

Toch is die minestronedrang juist met warm weer logisch. Alle groenten erin, geen vet, alleen wat olijfolie, ideaal om alle weggezwete mineralen terug in je lichaam te krijgen. Warm of koud. Zonder of met pasta, of rijst. Makkelijk te verteren ook. Voedzaam. Light. Wat wil je meer? Om de zoveel tijd maak ik een enorme pan met het idee om voor twee dagen niks anders te eten. Misschien bereik ik zo weer spontaan mijn streefgewicht (ah, vergeet het maar).

Ook zonder zomerse Italiaanse temperaturen was het vandaag zonnig genoeg om zin in minestrone te krijgen. Weer een minder onbeholpen recept dan gisteren, want hiermee ben ik groot geworden.

Ingredienten:
  • Een handjevol bonensoort naar keuze zoals fagioli borlotti, of bruine bonen, linzen of dopertwjes, droog, vers of uit blik
  • 1 kleine of 1/2 grote ui
  • 1 teentje knoflook
  • Kies onder allerlei groenten iets die je in blokjes kan snijden zoals pompoen, wortels, courgette, bleekselderij, etc. 2-3 soorten naar keuze. Daarna een soort bladgroente te kiezen tussen snijbiet, spinazie, paksoy, andijvie. Dan 1-2 aardappelen, evt. prei. Geen paprika's
  • bloemkool of broccoli in kleine roosjes
  • 1-2 verse tomaten
  • 3-5 eetlepels olijfolie
  • 1 dikke korst Parmigiano Reggiano of Grana Padano (facultatief)
  • 1 mergpijp, schenkel of andere botten (ook facultatief
Als je droge bonen gebruikt, dek een paar uur voor het koken de droge bonen of linzen of doperwtjes in een schaaltje onder ruim kokend water, laat koelen, om het later aan de rest toe tevoegen.

Maak schoon en snij de vlezige groente en aardappelen in dobbelstenen, de wortels en bleekselderij in schijfjes. De bladgroente kan je in dunne reepjes snijden.

Zet in een grote pan met deksel, het liefste een snelkookpan, een bodempje olijfolie, lat de gesnipperde ui erin fruiten, daarna een teentje knoflook toevoegen, daarna alle blokjes groente die een langere kooktijd nodig hebben. Als je broccoli gebruik kan je altijd de hardere blokjes in doen, en de roosjes wat later, net zoals de courgette. Droge borlotti of bruine bonen nu ook doen, samen met hun vocht. Koud water toevoegen tot twee keer het volume van de groenten. Zout naar smaak toevoegen, en ook het korstje kaas OF de schenkel. Het is het een of het andere.

Breng aan de kook, laat 20 minuten in de snelkookpan koken, dan voeg je de zachtere groente en de eventuele rijst (een handjevol), dan nog 10 minuten koken met deksel op en dan de bladgroente, nog 5 minuten. Je kunt het meteen serveren, of lauwwarm, of koud. Mijn devies is heel veel in een keer maken, in de koelkast in een dichte pot tot 4 dagen bewaren.

Ook kan je met de stafmixer alles pureren en eventueel invriezen (dat heet passato di verdure of minestrone passato). Kinderen vinden dit makkelijker te eten, want er zijn geen herkenbare stukjes. Wel heeft alles zo een bruin-groenig vieze kleur, terwijl het mooi aan minestrone is juist de bonte kleur.

Tuisgemaakte cedersiroop

Afgelopen februari heb ik uit Sicilie een ceder meegenomen. Als je er nooit een gezien hebt, moet je je voorstellen een uit de handen gelopen citroen met een dikke schil, zo groot als een meloen en helemaal pukkelig. Bijna een reclame voor het Tumoren Instituut.

Met het wit van de schil (2 cm. dik) en de binnenvrucht heb ik salade gemaakt (gewoon in stukjes snijden, zout en goed olijfolie erop), maar ik vond doodzonde die prachtig geurend pukkelige schil weg te gooien. Het leende zich slecht om te raspen voor in het deeg, zoveel thee met citroenschil drink ik weer niet, dus ik heb alle schil in een dikke glazenpot met goedsluitende deksel gedaan, in laagjes om en om met rietsuiker tussenin. Ik had ook een bergamot van de Noordermarkt in huis, die heb ik er in schijfjes ook in gedaan. Eigenlijk, kan je dit met alle onbespoten citrusvruchten doen wat je wilt. Nog een dikke laag suiker erbovenop, deksel goed dicht en op een vensterbank naar het westen (veel middagzon) enkele maanden laten staan.

Het staat wel in de weg, maar ik ook decoratief, en langsaamaan, het vocht in de schil en bergmot maakte spontaan een siroopje. Dus de schillen kan je als sucade gebruiken, het siroop in water om een limonade te maken, in de thee, in het taartdeeg, overal. Het bederft niet mits je altijd een superschoon en droog lepel gebruikt om de inhoud van de pot uit te vissen. Dan ook weer, een beetje gezond verstand doet geen kwaad. Het is niet de bedoeling dat pot en inhoud een familie erfstuk is die door de generaties heen overhandigd moeten worden. Gewoon lekker consumeren binnen een jaartje, zou ik zeggen.

Nep-appeltaart met courgette en cedersiroop

Het was net Uitmarkt in het weekend en oma en opa hadden de kinderen naar Drenthe meegenomen. Handig zo een ophaal- en terugbreng-service: meestal maken we er gebruik van om nog meer ongestoord te werken, deze keer om iets leuks te doen.

Nog mooier en lekkerder waren de etenswaren die ze, samen met de kinderen, terug meenamen: komkommers en courgettes uit de moestuin, schoongemaakte en ingevroren sperziebonen en vlees van eigen koe. Lang leven opa en oma, en de koeien, en de poepbaan van de koeien, en de Hunebedden en al het spannends dat en 3- en een 5-jarige in Drenthe kunnen meemaken. Oma had ook fantastische groente in zuur gemaakt: pompoen met abrikozen en rozijnen en rosmarijn. Smaakte net naar gember, ook al was er geen gember in.

Tijd voor een appeltaart op z'n Italiaans, alleen met courgette in plaats van appels. Want die courgetten moeten toch op.

Ingredienten:
200 gr. patentbloem
100 gr. koude boter
100 gr. suiker
2 eierdooiers (heb ik eigenlijk 2 en 1/2 gebruikt)
1/2 Jumbo courgette
zelfgemaakte cedersiroop (zie helemaal onder)
druppels Crème de cassis

Gooi de eerste 4 ingredienten in de food processor en draai enkele seconden met de mes. Als het deeg te droog en korrelig blijkt te zijn, doe er nog een 1/2 of 1 extra dooier bij. Ik wou eigenlijk 1 extra dooier erin doen, maar het brak onderweg, dus is het maar 1/2 geworden. Precies goed.

Bewaar het deeg een half uurtje in de koelkast. Doe de oven aan op gemiddelde temperatuur (ik heb een hetluchtoven en heb er 175 graad gedaan). Snij inmiddels de courgette in het midden, lepel de zaden weg, en snij het vruchtvlees in dunne halve schijfjes, net halve maantjes. Dun betekent: 1 à 2 mm. Dek met het deeg een lage siliconenvorm (ik had net te weinig deeg om de randen te dekken, dus ik deed maar zonder en de bodem was ook dun) e leg erop, dakpangewijs, de schijfjes courgette. Het is leuk als je vanuit de rand begint, zodat die schijfjes een soort bloem vormen.

Besprenkel de courgettes met basterdsuiker, druppeltjes Crème de cassis en eventueel siroop. Doe in de oven voor 30 minuten en dan ga maar checken. Toen ik het deed, zag ik een mooi gekleurde korstje en veel vocht tussen de courgettes. Heb de siliconenvorm uit de oven gehaald, even gebogen en de vocht weg laten vloeien zonder dat deeg en courgettes ervanuit donderden, en weer terug in de oven gedaan. Na nog 10 minuten oven uitgedaan en taart nog even in gesloten oven laten zitten (dit was per ongeluk, maar heeft de resultaat niet erg beschadigd. Tenminste, ik heb er weinig van gemerkt.)

Ik heb het laten koelen en met veel plezier gegeten. in Italie zou zo een taart nog een dun laagje transparante gelatine erop kunnen gebruiken (dat is, als je een deegrand heeft gemaakt, zodat je met de gelatine alles op een zelfde niveau breng, wat ik dus niet had, volgende keer nog 50% meer deeg maken, dan heb ik, geloof ik, gelijk genoeg deeg), maar ik ben meer van de rechtoe-rechtaan school. Gelatine, mwah. In Nederland maken mensen van die dikke, vochtige appeltaarten, nou, dat is het dus mooi niet. Laat je niet afleiden door het "appeltaart" gedeelte in het titel, het komt anders uit dan je je zou voorstellen.