woensdag 3 september 2008

Maritozzi - zoete broodjes met rozijnen

Ik moet het echt toegeven, het is niet makkelijk om een blog in het Nederlands regelmatig bij te houden, maar ik beloof beterschap. Met de verbouwing van een nieuwe huis, de verhuizing die ik aan het voorbereiden ben, de school die weer begonnen is op een maand waar ik, als goede Italiaanse, me nog volop met vakantie voel (om te zwijgen van het weer deze zomer), tja, het is scheppen.


Maar temidden van al deze beproevingen heb ik eindelijk een recept voor maritozzi goed aangepakt . Ik had het eerder geprobeerd, maar was te slordig om rustig naast de oven blijven staan, terwijl het deeg moest rijzen etc.

Ik ben eigenlijk groot geworden met de maritozzi van Gisa, de buurvrouw bij mijn ouders in het dorp, die de plaatselikke bakkerij had. Dus wel de verslaving gekregen, maar nooit de nood om zelf te gaan bakken.

Misschien omdat ik deze zomer een paar keer bij melkbar La Bresciana in Pescara ben geweest, die als grote specialiteit juist maritozzi con la panna , zoete broodjes met slagroom heeft. La Bresciana vindt u in een parallel van Corso Umberto, de grote winkelstraat vanuit het station van Pescara tot de fontein van Cascella, langs de promenade aan zee. Loopt u vanuit het station, en bij de laatste steegje rechts voor het plein gaat u twee keer rechts, en daar staat ze. Niet de fontein, wel de Cremeria Bresciana.

Heeft u maar een halfuurtje in deze stad, wandel even langs de winkels, neem iets zoets (een chocolade-shake is ook om aan te bevelen daar) bij La Bresciana, of stop in Piazza Salotto halverwege bij caffé Venezia (met de rug naar het station staat deze laatste even links van het plein), voor een aangeklede aperitief met alles erop en eraan (pizzatjess, risotto-balletjes, gevulde hapjes, noem maar wat, het is alles voortreffelijk), waarnaa u geen maaltijd meer nodig heeft. Dan wandelt u op uw gemak naar de fontein, maakt u er een mooie foto van, en loopt u weer terug naar het station, op naar de volgende avontuur.

Maar even terug op de maritozzi, die rijstballetjes komen wel aan de beurt een volgende keer.

Ingredienten:
1 ei
50 gr. boter
2 eetlepels suiker
2 gr. droge gist
200 gr patentbloek, + nog een 100gr voor de tweede gisting
een handjevol rozijnen, sucade, ik heb zelf een keertje geconfijte papayablokjes toegevoegd
1 kopje lauwwarm water
een snufje zout

Ik gebruik graag een broodmachine op het gist programma. die mengt en laat oprijsen, en mengt weer het deeg vor 1,5 uur, en ik heb er geen omkijken naar.

Doe in de deegmachine: 200 gr. bloem, de gesmolten boter, 1 ei, een snufje zout en het gist. doe er nog wat lauwwarm water en meng alles tot het en natte deeg gemengd is. Laat in een warme plek gisten.
Voeg na een halfuurtje, 3 kwartiertjes een handjevol bloem extra, de suiker, meng weer en laat nogmaals gisten. Deze keer moet de deeg een zachte, plakkerige bal vormen, dus voeg zoveel wam water en bloem toe, tot je dit resultaat krijgt. Laat nogmaals rijzen.

Na een tijdje ga de geweekte rozijnen, sucade, en desnood weer wat bloem als dit nodig blijkt te zijn mengen. Uit dit laatse deegbal knijp je een aantel broodjes uit (het blijft een elastisch, plakkerig deeg), je legt ze op een bakplaat (ik gebruik een siliconen, het scheelt beboteren en bebloemen en er plakt nooit wat aan) met wat ruimte ertussen, want ze moeten weer rijzen, je dekt ze en laat oprijzen terwijl je een warme over op 200 opwarmt.

Als de broodjes bijn verdubbelt zijn, leg je in de warme oven de bakplaat, laat je de broodjes 7 à 12 minuten bakken (hankt van je oven uit, mijn recept zegt 7, mijn geventileerde oven doet er 10-12 minuten over). Als de broodjes goed bruin zijn, haal je ze eruit, je besprenkelt ze met een water + suiker oplossing met een kwast (ik sprankel er snel wat water over met een hand, en met de andere wat poedersuiker), je legt ze nog 1 minuut in de oven tot de suiker(oplossing) een laagje vormt, en je serveert ze vers. Let op, ze blijven zacht en vers niet langer dan 1 dag.

Maar ik heb het de dag erop gewoon in 2-en gesneden, met boter (of jam) gesmeerd en gegeten.
Je kunt ze zo opeten, om even van boven snijden en vullen met slagroom, ijs, wat he wilt.
(Alle foto's zijn uit Internet gejat, met dank aan: www.boschettodeglielfi.splinder.com, Cucina deliziosa, Flicker)

woensdag 4 juni 2008

Supernelle verjaardags"taart"

Binnenkort ben ik jarig. en dit jaar, voor het eerst, organiseer ik niks. Ik hou normaal van die grote, drukke feesten, met veel eten en iedereen in de tuin aan het zingen, praten, spelen en vooral eten. Maar niet dit jaar, ik heb het te druk met het nieuwe huis. Vorig jaar kreeg ik een geweldige taart door Marina, in de vorm van een kistje aardbeien met munt. Ze heeft er dagen aan gewerkt, vooral het kistje van deeg was een hele karwei.

Dit jaar ga ik voor iets snels, en wie weet, misschien verzin ik nog iets als last-minute-feest. Ik ben dol, in de volgorde, op:

- frambozen
- schuimkoekjes
- slagroom.

Mijn zoontje Luca van 4 ook.

(Toen ik naar Australië ging, dacht ik da Pavlova echt een taart voor mij was. Tot ik het proefde en teleurstelling volgde. Want ze gebruiken daar echt van die dikke, kleverige meringue-bodem, terwijl ik van knapperig meringue hou.)

Toen Luca gisteren bij de C1000 uit eigen initiatief een pak schuim-torens pakte, was mijn echte eerste reactie: terug zetten. Wat je moet een beetje educatief bezig zijn met je kinderen. Ze mogen niet denken dat ze en smeerworst, en chocoladevla, en drinkyogurt met die nep-aardbeismaak, en echte aardbeien en ijsje mogen pakken en dan nog bij de kassa om een Kinder-chocolaatje zeuren. Meestal dus mogen ze absoluut niks tot aan de kassa.

Maar ja, meringues, daar heb ik ook zelf een zwakte voor. En ik ben bijna jarig. Vooruit, dat mocht. En in een compensatie woede, ook al voorgenoemde dingen. Tot ik dacht aan de volgende:

Snelle frambozen-Pavlova schaaltjes

Tijd: 7 minuten

Ingredienten:
Voor 4 (liever 3, als pappa weer laat thuiskomt)
-250 gr. Frambozen
- 100.gr. slagroom
- 1 pak schuimkoekjes
- poedersuiker naar smaak (facultatief)

Procedé
Klop de slagroom lobbig, al dan niet met wat poedersuiker. Neem je leukste schaaltjes of kommetjes. Neem uit het pakje schuimkoekjes de onvermijdelijke gebroken exemplaren (ooit naar thuis teruggefietst met twee drukke kinderen en een superhoop boodschappen? Je houd altijd een paar kapotte meringues over), verkruimel ze nog, als dit nodig blijkt, meng ze met de slagroom. Schep een paar lepels van de slagoom met meringue in de kommetjes, leg er bovenop een laag frambozen, decoreer in het midden met een schuimtorentje (wit of roze), eet. Kleine kinderen mogen het kommetje discreet aflikken onderweg naar de keuken, tijdens het afruimen (mamma doet het trouwens ook, maar dit is een geheim).

Ik hoop dat jullie het net zo lekker vinden als wij maar dan moet je natuurlijk van schuimkokjes houden.

zondag 25 mei 2008

Pasta met ricotta en saffraan

We hebben een nieuw huis gekocht, die herbouwd moet worden. De keuken is een ingewikkelde hoofdstuk: ik wil zoveel en het budget is beperkt. En we willen graan een mediterrane sfeer. Elke weekend zijn we dus druk hiermee bezig.

Vrijdag was een bijzonder drukke dag: we hadden 35 minuten om te koken en te eten, daarna zouden we naar de toekomstige buren, die we van de school kennen, gaan, om te kijken hoe ze bepaalde technische problemen hadden opgelost.

Het werd toch een lekker diner, ondanks de haast.

Voorgerecht:
- verse komkommers: in plakken van 05. cm, om er van te snoepen, terwijl de water voor de pasta kookte (wat me weer an herinnert waarom is zo graag een Qooker in de nieuwe keuken wil).

Hoofdgerecht:
- 380 gr. de Cecco pasta: fusilli, schelpen of andere korte soort
- 250 gr. ricotta
- 1 zakje saffraan
- zout en peper naar smaak

Breng ruim gezouten water aan de kook en kook er de korte pasta in. Intussen klop met een vork de ricotta met de saffraan, breng op smaak met zout en peper en maak het smeuiger met een beetje kookwater. Laat de pasta al dente uitlekken in een vergiet, meng met de ricottacreme en serveer onmiddelijk.

Toetje:
- aardbei en sinasappelijsje van Lanskroon, Singel 385 te Amsterdam.

En we kwamen ook nog op tijd.

woensdag 14 mei 2008

Zomers niet-koken

Het is een lange tijd geweest. Nu wil ik weer enkele zomerse recepten toevoegen, want met de mooie weer krijg ik weer helemaal zin om buiten te eten. Alleen is ons stadstuintje inmiddels verander in een paardenbloemvld. Wat ook niet helpt is dat de kinderen de zaden helemaal rondom blazen. dus soms eten we buiten, soms eten we binnen, maar zomers blijft.

Gisteren wilden de monsters ook niet slapen: het was ons allerlaatste vakantiedag, we waren in de stad geweest, naar de makrt, naar de Sarphatipark, even pootjes baden bij de grote fontein in de Frederiksplein: moe en voldaan, hebben we gewoon komkommers, gele paprikas, plakken salami en aardbeien op de bank gegeten.

"Maar we hebben niet warm gegeten", protesteerde Elianto, die voor de zoveelste keer uit bed was.

Gelijk heeft ie. In de zomer eet ik niet warm. Niet vaak, tenminste. Wat je wel kunt eten hangt van hoe lekker je brood is, en hoe vers je groente. Hieronder de hierop gebaseerde recepten van de laatste dagen.

Lekkere, ambachtelijke borenbrood
Ik kreeg van Marina een halve wiel van lekker aambachtelijke brood van de antieken steenmolen La Morra in Piemonte. Die heeft aan de basis gestaan van:

Pane e Olio


Ingredienten:
- gesneden brood met een korstje
- extravergine extra lekkere olijfolie
- zout naar smaak
- 1 tomaat
- 1 teentje knoflook
- tijmblaadjes

De brood kan vers of geroosterd gebruikt worden. In beide gevallen je zet het aan tafel samen met de overige ngredienten en iedereen kan naar smaak het brood wrijven met een halve tomaat of een teentje knoflook of allebei, daarna met olijfolie besprenkelen, daarna op smaak brengen met zout.

Je zou ook een dressing maken met fijngesneden tomaten, oute, olie, tijm en geprste knoflook en daarmee elegante crostini van maken, door de mengsel op te lepelen op een sneetje verse of gerosteerde brood.

Pane fritto con l'uovo

Ingredienten
- 1 ei
- 1 eetlepel gesneden oude kaas
- zout naar smaak
- 2 eetlepels olijfolie om in te bakken
- kleine vierkantjes van brood, van ongeveer 2,5 cm. Je kunt ook sneetje brood in vormpjes snijden met koekjes vormpjes

Meng in een kom ei, geraspte kaas en evt. zout. dompel de stukjes brood in ei, en daarna bak ze in een tefalkoekenpan in de 2 eetlepels olie aan beide kanten krokant. Heet serveren.

Of, nog simpeler (wanneer de eimengsel op is, maar je de smaak te pakken hebt gekreken): frituur direct de stukjes brood in de olijfolie, besprenkel met zout en eventueel tijm, en serveer.

Een salade erbij, of rauwe groenten, witte wijntje erbij en klaar ben je.

Na afloop hebben we nog aarbeien gegeten.

(Ik snap echt niet die mensen met een voorkeur voor 'light' die frituur afzweren, en te veel ook, trouwens. Maar dat was, geloof ik, al duidelijk bij het lezen van bovenstaande recepten.)

woensdag 2 januari 2008

After party

Le strade sono piene di resti di spari in forma di pezzi di cartone colorato e cartine rosse leggere buttati ovunque, di schegge di vetro delle bottiglie entro le quali hanno fatto esplodere gli spari (e a metà dicembre avevano già chiuso le bocchette delle buche delle lettere con un coperchio attraverso il quale entrava solo una busta alla volta, per evitare che sotto le feste qualcuno ci buttasse degli spari per amploificare il botto) e un cadavere d'uccello presumibilmente squarciato in volo da un qualche fuoco d'artificio bello in mezzo alla pista ciclabile. Alla mia amica Lily hanno rubato la bicicletta appoggiata sul mur di casa mia e l'unica cosa che riusciamo a spiegarci è che qualche ubriaco l'abbia buttata nel canale.

Però sono contenta che vivo in un paese civile.

Da oggi, cuccioli all'asilo e doposcuola, una correzione inglese-olandese da 45.000 parole ricpontrollata per intero perché sono o non sono un control-freak e la vita normale che ricomincia.

Da domani attacco con le pulizie di Pasqua.